Adamlığa adanmış bir hikayem var
içimdeki kopan kıyametleri
köşe bucak dağıtıp geri topluyorum
kaç metre beze sarılıp
ardımdan kaç ağlayanım olacak
bilsem ki bilsem ki ne olacak



Kara bir yazgı
ve deve cüce oyunu
her cümle deforme olmuş
kalemin aşka kahrını
kadersizliğine sindirmiş kağıt
taaa dünden boynunu eğmiş sevgi fidanı
yarına çiçek açıp meyveye duracakmış
bilsem ki ne olacak bilmesem ki ne olacak



Ten harım
ruh harmanım
kederim bu günlük varım
sesimde susku nefesimde efkarım
aklımda buluta tutsak güneş
hüzün kokulu odanın penceresi
aşk yerine acıya açılırken
umudum ve hayallerim ganimet olduğu
fallara inansam ne olacak
inanmasam ki ne olacak





Yürek cennetime alacaklarım
ve almayacaklarımla
bitmek bilmeyen pazarlıklarım
kirden pasaktan arındıramadığım
şiirlerimin ketum halleri
renk şaşkını saçlarımla
alnımda ki çizgilere yol tarifi zor
gidişe atılan adımların
geri dönüşünün olmayacağını
bilsem ki ne olur bilmesem ki ne olacak





İnat makamının kapısında
inkar zırhına bürünmüş eli kanlı bir nöbetçi
sevda sorgusunda ikircikli mırıldanmalar
söyleyen dil d”inleyen gönül değil mi?
varsın o da bildiği gibi okusun benli bensiz hallerini
ki gelip çattıysa ayrılığın vakti
o adamlığına inanmazken
ben aşka ve sevgiye inansam ki ne olur
inanmasam ki ne olacak..


22-03-2023
İST