her harfine
binlerce anlam yükleyip
sana öyküler yazıyorum



kaç zaman oldu
gün saymayı unutalı
vazgeçtim
kentimle hüznümü yarıştırmaktan



balkonum
kahvem ve sigaram
yıllar önce bir falcının
kader çizgime bakıp söyledikleri aklımda
ışıldayan güneşle aldatıyorum
ruhumun griliklerini



dik tutsam da başımı
ışıltımla aydınlatsam da etrafımı
umutla uzansa da ekmeğime elim
bu yaşamak kargaşasında
bir türlü bitmek bilmiyor karakışım



bir bal arısı
kulağıma ninniler fısıldayıp
içimi titretiyor bazen
bir yağmur sesi
hangi kafes
kelebeklerin yurdu olur ki deyip
vazgeçiyorum
baharımsı hayaller kurmaktan



içimde renklerin karmaşası
neydi mavinin anlamı
bazen maziyle titrese de
şımartılmayı unutmuş kalp sesim
acılarım kılavuz olmuşken
ayrılık türkülerine tutkun ömrüme
annemsizlikten anneliğime
avuntu değil şiirlerim




her harfine
binlerce anlam yükleyip
öyküler yazıyorum sana
belki rastlaşırsınız yazdıklarımla
bir köşe başında
ya da bir mezar taşında diye



#hüzünlükent