Kayıp bir mısra gibiyim;
Uçurtma uçuran çocukları gördükçe
Masumiyetimi iyi ki kaybetmedim,
Der dururum gölgeler ardısıra sevdikçe
Seni, seninle başlayan bir romanın kendisini.

Kudüs’ün sokaklarında ismini duydu;
Cihan güneşi gözleriyle semaya bakan
O yâr-i kâdim, firdevsi âlem sevgili
Cennet kokan gülüşüyle haykırıp duran
Mevsimler sokağındaki ebed müddet ruh ikizi.

Kayıp bir mısra gibi kıyılarda boğulur,
Kalbin nabız atışları nefessiz kalana dek
Hülyada derin bir acıyla can verir,
Sen gelip elinden tutana dek...

Seninle hayat bulmuştur o fani beden,
Aldığı her nefeste sen varsın görmez misin?
Ritimlerin sahnesinde gözyaşı Züleyha ile
Yusuf’a vurgundur senin nezdinde,
İşitmez misin?

Kayıp bir mısra gibiyim her gece,
Her dilde şarkıların yazılır gönlünce
İsmini nakşeder âlemi cihan ömrünce
Umutsuz bir vakaydı senden önce,
Seninle şen oldu her dilde her hece...
...

LARDES SYMPRA