2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
521
Okunma
Tanrıdan ödünç alınan şiir gibiydi hayat
Bir elini suya
diğer elini toprağa daldırıp
SEN’i yarattı tanrı
Bu yüzden
saçların okyanus
gülüşün
toprak kokar her zaman
Ben
Her sabah yıldızlar çekilirken evlerine
hamurunda kendisini yoğuran tanrının
avucundan topluyorum
payıma düşen sevdayı
uzanıyorum
seni bana getirecek olan yasak ağaca
koparıyorum aşkı dalından
cehenneme secde eden kalbimle
Teslim ediyorum bedenimi ölüme
kaza niyetine yapılan ibadetlerin içinden
sürgün verirken tenine aşk
tanrının,
ateşi icat edip
dinlendiği o yedinci günde arıyorum
BEN’liğimi
Ah aşk
sırf sana uyanayım diye
kaldırdım ya düşlerimi
güneşin doğduğu sabahlara
işte o zamandan beri
sadece meleklerin bildiği adreslerde
buluyorum
sende kaybettiğim kendimi
5.0
100% (2)
Cevap Yaz