Ardından kopan tufanları
Yokluğunu yere göğe yazan fırtınaları
Işıklarını söndürerek izle dünyanın sevdiğim
Bakarsın ansızın yağmur iner gözlerine
Kim bilir solar yanağında yediverenler
Gülümsemesini de istemezsin kanın çekilirken eller
Taşlaşmış yürekler hamura dönmez
Ehilleşmeyen merhamet incelmez bilirim
Bakma sen bana
Telaşlı yüreğime ver
Kırmaya devam et kanatlarımı
Karart kaburgalarımdan fışkıran sevdayı
Tek damlan düşerse pınarından
Yürür tüm acılar gönülgahıma
Ve yıkılır dilimde aşkla çırpınan sözler

Tahrip gücü yüksek bakışlarını
Devirdiğinden beri yarınlara
Ucuz bir manşet gibi kaldım
Dünün sararan sayfalarında
Kimsesizliğimi kimse bilmesin isterdim
Sensizliğim sezilmesin
Yokluğum bilinmesin
Kahrım dökülmesin sokaklara
Bir tek adım kalsın yarınlara İsterdim
Ölümsüz bildiğim aşk utanmasaydı benden
Ne bileyim
Kabul görürdü dileklerimi
Belki insafın
Sus pus ederdi deliliğimi iki çift lafın

Yaydan çıkan ıslık gibi akar zaman güzergahında
Kıvrılsa da yolları ömrünün
Ölümü elleriyle koymuşçasına bulur
Gizlendiği yerden
Biriktirmeden biter nefesin sırrını çözdüğünde
Yaşa damağında eze eze dününü sonrasını
Doldur heybene en lezzetli anılarını
Oksijeni yakıyorken hala ciğerlerin
Çığır türkülerini ozanların
Dudaklarından saçılsın
Dilinde dal budak versin incileri şairlerin
Bir kez ulan bir kez
Düşünmeden umarsızca
Çatlayıncaya dek sesin
Korkusuzca en mert halinle
Bağır sevdiğini ifşa et kalbini
Dokun bakışlarına tut ellerini
Uğramadan hazan sana
Hasret çalmadan kapını
Yüzünü henüz eskitmeden hüzün
Saçlarında ağarmadan zaman
Söyle sevdiğini
Dön bir kez daha söyle
Sözleri incitmeden
Dipsiz kuyularına hapsol
Varlığıyla yun
Kapanmadan perde bitmeden oyun
Yarım kalmak sözde şiirde şarkıda yaman
Kınında durmuyor biteviye akıyor zaman…



Şiiri güne taşıyan kıymetli seçki kuruluna ve değerli şair dostlarıma şükranlarımı sunuyorum. Vakit ayırıp okuyan, yorum yapan bütün dostlara teşekkür ediyorum...