Herkesteki ben müphem
Buz gibi soğuk
İçimdeki ben masum
Yetim bakışlar kadar buruk
Künyem su götürmez karanlık
Hikayem uyuşuk
Babamı tanıyorum
Sustu iki bin yirmide
Şimdilerde ruhum karmakarışık

Kimim ben tanıyor muyum sizi
Kanla mı yıkamışlar ki
Tutamıyoruz ellerimizi
Soytarılara celp gönderin
Soysuzlara biraz onur
Kirletmesinler fikrimizi
Ve gül ısmarlayın bağbanlara
Gül suyuyla yıkasınlar dilimizi
Babamın oğlunu tanırım
Yeniden doğmuştu iki bin yirmide
Saklıyorum hala göğüs cebimde
Sararan mutlu aile resmimizi

Ben yüklü bir bulutum bulutlar içinde
Ben dünyadan beri kainattan ileri
Patlamaya nazır volkanım belki
Kaptanını katletmiş pusulasız bir gemi
Kim bilebilir Mecnun’a özenti kaçık serseri
Beynimi tartaklıyor balyoz sesleri
Çatırdatıyor omurgamı kimim ben hisleri
Hepsi histeri
Susun ve susturun bağıran kalpleri
Arada şaşırıyorum neden herkes maskeli
Boğuyor beni göğsümde yürüyen bu huzursuzluk
Ahh burada
Tam bu zamanda ölmeliyim artık
Babamın baş yastığını tanırım
Seherde ve gecenin tam ortasındaki dualarında
Yanan bağrında
Titrek sesinde
Ak saçlarında yer alırım….