Bunca hüzün dün geceden kalma
Bir düşün yorgunluğu
Hayra yorulan harla yoğrulan
Ne vakit fikrime inse karanlığın örtüsü
Tüy dikilir uykularıma
Beynimi kemirir sessiz gidişinin gümbürtüsü
Ardımda bıraktığım zamanı kilitlesem de sandıklara
Kazısam içerimde geçmişin izlerini
Cezam oluyor uykularım
Unutamıyorum gönlümün bütün gizlerini

Toprağa dönük gözlerime indirme bal gözlerini
Damarlarımı besleme letafetinle
Hiçbir düş reddetmez ihtişamını
Hiçbir ruh karşı koyamaz saçlarının teline
Hürriyet beratını almışsın bir kez eline
İştihayla hançerlediğin kalbe
Ölümün kardeşiyle hemhalken de gelme
Papatyalar saksılara sığmaz bilirsin
Yarım kaldıklarımız mısralara
Ve katıksız sevdiklerimiz rüyaya
Ne olur aklımın cılız yağmurlarını bulandırma
Lütfen taş kesilen yüreğimin girme kanına

Ağzında köpük çağlayan simsarlar
Düşlerime bilet kesiyor korkusuzca
Rezervasyona kapalı uykularım tedirgin
Sıvası dökülmüş gecelerim zindan
Tütüne kesiliyor ol anda zaman
Acılarıma merhem olmuyor bu kirli duman
Ben büsbütün yıkılmışlığımla
Dikenler arasında sürgün veren
Dallarda yanan gülleri sevdim
Kalbime kalbini sığdıran
Ruhumu kokusuyla yoğuran canı sevdim
Uzun lafın kısası
Yamalı uykularımı dar etme
Lütfen kimsesiz düşlerime gelme…