Ey gözlerim
Ahvalimizi serme aleme
Sırrımızı etme beyan
Yarımızı kaybetsek
Yaralarımız öpse alanımızdan
Yürek sızımızı elan bilmesin yaban
Dökülsek de saçılmayalım
Ayakta ölelim onurluca olsun
Düştüğümüzde tahtımızdan
Bulamayız yamacımızda
Ellerimizden tutan
Köpürtme ağızları
Kabartma iştahları
Kahkahalar soldurur yüzümüzü
Dağılır ol vakit mizan

Ey gözlerim
Işığında can bulmuyorsa canan
Sönsün ferin
Dönsün rengin
Gece dahi gündüzün yandıkça yan
Güneş patlamıyorsa her defasında
Yıldızların geçmiyorsa içi
Ve dağları indiremiyorsan yere
Varlığın baştan sona ziyan

Ey gözlerim
Babam gibi bakamazsan
Kirpiklerinin gölgesinde toplanmaz hiçbir vakit çocuklar
Türküler ölür dudaklarda
Gelincikler büker boynunu
Papatyalar solar
Sonra mayhoş bir rüzgar eser
Kor yürekler donar
Çıldırır yok yere devran
Çekilir cümlesinin kanı damarlarında
Vakitsiz konar başlara hazan

Ey gözlerim
Susarsan bir gün
Yani konamazsan bal peteklerine
Yanaklarındaki goncaları deremezsen
Visale eremezsen burçlarında
Asilce indir o bahtsız bakışlarını yere
Bitsin hikayen hayallerin olsun talan
Sura değmeden dudaklar
Cennete yol alsın bu kutlu kervan...