nerde o bana, estetik
senin bakıma ihtiyaç duyduğun
-güzelliğin-

ben rötuşlayıp verdim sevgimi sana
sense bakıma muhtaç güzelliğini
çok gördün bana

ben ağlarken camdaki gözyaşlarımla
aniden haykırmak geldi içimden
gerek de kalmadı ya!
bulutlar sökün etti birbiri ardına
paramparçaydı gökyüzü
sanki gök yarıldı da içine girdin

umursamazlığına...
benliğini kaybetmiş düşlerimdeki
yok oluşuna...
bedbahtlığına...
bu bağırış,
bu çığırış,
sadece sanaydı
sırf sana!
duymadın, duyamadın ya olsun!

sen hep rotasını arayan uçaklar gibiydin,
hiç bir hava alanına inemedin ya yazık!
hep yükseklerden uçardın,
ama sadece uçardın.
şuursuz bir uçar olmanın
sana verdiği haz neydi bilemem
ama Çelebi`ye özendin işin aslı.

hazan mevsimlerinden
bir gün geldi çattı sonunda...
yakıta hasretken sen
aradığın son çare
seni yalnız bıraktı.
daha başka ne beklerdin
umudun neydi bilemem.
öylece süzüldün arşın gölgesinde
hele öylece yok muydu o duruşun
-soluk bir resim gibi-
silemezdim ya düşümden
ah! o duruşun öylecene...
o duruşun
anlamsız, manasız
kahrolası duruşun

inan hala aklımda
Alice Harikalar Diyarı`na uçarken
çaresizlik kayasına vuruşun!

...

16 mart 2002
-cumartesi-
22:30 suları