Saatler geçti balkonda oturalı.
Ne biri aracı ile geçti; nede bir yaya
Sanki dünyada ki bütün güzel sesleri alıp ,
ve birilerine kurban etmişler

Ağaç dallarının, çiçeklerin boynu bükük
ve kendi arkasına saklamış rüzgar
hiç yaprak kımıldamıyor.

Anladım ki
yaradılışın aslı benim gibi eli kolu bağlı oturmuyor.
Bu şekil belki de
kendi kaybının peşinde.

baksanıza ’
Yaramaz bir çocuk gibi kulakları çekilmiş güneş,
yavaş yavaş batıyor.

bir yanımı saçma sapan çizgilerle karalanmış.
Bazen de tam tersi oluveriyor.
bembeyaz bir sayfayım nereye yüzüm çevirsem.

on yedi yaşında
bir kızın
ne olur
ne olmaz unuturum günlüğünü tutuyorum,


bi suç işlemiş sessizlik belli
olsun kalbimin sesini dinledim
sadece senin için

çok zaman aldı
sevdim
ama sonrası anılarımdan bir hızlı trenle geçiyorum

sen hep sessizlikler de
gel
bir başına
olur mu?...

23-08-2021