Daha çok acılarımı gündüze değil gece ile denkleştiriyorum ki
Çok umuda kapılmayıyım
Bana gelişini en güzel rüyalara sayıp
Sonrasına kendimce
hep gelebilme ihtimalini sevdim


Gönül kıyılarım tenha ve ayak izlerine nankör
Bir su çırpıntısı çekiyor hayati iplerimi
Öldüğüme inandırdığım şiirler daha da çoğaldı
Gittikçe ha bire çoğalıyor
Yine
Gözlerimin içine gülebilme ihtimalini sevdim

Düşüncelerimin azizliğinde
Ama her gece öpüyorum iki kaşının arasından
Ve uykunun göze gevşek saatlerini
Sabaha armağan ederken
Seninle
Bir lokma ekmeği bölebilme ihtimalini sevdim




Herkes bir dalıma asılma gayretinde
Köklerim yalnızlığıma
kimsesizliğim öyle bir asileşmiş ki
Ana dilin oğlu der başka bir şey demiyor
Uğruma da Ferhat gibi dağları delebilme ihtimalini sevdim


Bilirim güzel gelir herkesin herkese sevdası
Baksan seni anlata anlata bitiremedim
Bir dağ yorgunu şiirler birikti
mertliğin bozulmadığını ispatı bende
aynı göğün altında olabilme ihtimalini sevdim
sevdim
sevdim…

28-05-2021
ist