Umut taneleri dizilmeyince
Kaderimin tesbihine
Uğraşıp durdum bunca sene
Dalga olup kabaramadım

Salla, boş ver dedikçe
Dünya üstüme çöktü
Tesbih gibi çektim bir bir
Sesimi duyuramadım

Sorunlar içimde geniş bir ırmak
Bir imameden yelken açarak
Düze çıkarım sandım
Bir türlü rotayı tutturamadım

Tam bitti dediğim an
Bir yenisi geldi peşi sıra
Yaşam prizim topraksız olunca
Dertlerimi aktaramadım

Her ızdırabı ayrı çekerek
Son tanesine geldim sabretmenin
Sabır, boyun eğmek oldu benim için
Prangalarımı çıkaramadım

Kemâne olup içimi oydular
Çarkûşe ile duygularımı boşalttılar
Uzun bir kamçıyla sürekli vurdular
Kimseden hesabımı soramadım

Misinam koptu kopacak
Dört bir yana dağılacak habbelerim
Bir sürü bencilden
Uzaklaşmayı başaramadım

Tesbihle atamadım
Elemleri uzaklara
Ve elimden tesbihi de atamadım
Hiçbirinden kendimi kurtaramadım



-------------------
Habbe: Tesbih tanesi.
İmame: Tesbihin baş tarafındaki uzunca parça.
Kemâne: Habbeleri delmede kullanılan matkap.
Çarkûşe: Habbenin genişletmesine yarayan konik matkap.
Misina: Bir tür tesbih ipi.
Kamçı: İmamenin ucuna takılan parça.

Not: TDK sözcüğünde ’tesbih’ sözcüğünün ’tespih’ olarak yazılmasını doğru bulmuyorum.