0
Yorum
16
Beğeni
0,0
Puan
1024
Okunma
Uykucunun çığlığı duyulduğunda, kalp ayine durdu. Rüzgârın
tanıklığıydı bu. Bir histe yuvalanan sözcük, dedi ki:
“Dönelim etrafımızda.”
Falcıların avuçlarıydı gece. Sudaki gözlerim, anısıydı
bir bataklığın; kımıltı, çıtırtı ve çırpıntı.
Üstümüzde dolanan düş,
söz
ve dökülüş, dedi ki:
“Dönelim etrafımızda
Dönelim, yeniden ölmemek için.”
