Bazen kaybolurum kendimden,
Bazen alev alır tüm dünya,
Yangınların ortasında bulurum kendimi,
Bakışlarımın derinliği bundandır.

Bazen kaçarım kendimden,
Bazen zindanım olur sevda sözcükleri,
En hüzünlü şarkıların nakaratında,
En efkârlı şiirlerin tam ortasında bulurum kendimi,
Efkar üstüne efkâr.
Buğulu bakışlarım bundandır.

Bazen kaçamam kendimden,
Bazen güneş doğar gecenin karanlığında,
İstesem de saklayamam yalnızlığımı,
Sevdaların ortasında bulurum kendimi.
Gizemli hecelerim bundandır.

Bazen çekilirim kendime,
Sebepsizce hasrete kızar mısralarım,
Unuturum; hasretin sevdaya dair olduğunu
Ve aşkın göçmen kuşlara takılıp gitmesinden korkarım,
Ürkek bakışlarım bundandır.

Bazen kızarım kendime,
Bazen her yanımı dikenli teller sarar,
Dokunamazsın, dokundukça yanarsın,
Gözlerinle sevmeyi öğrenirsin.
En tutkulu âşıklar gibi,
İzlemekle yetinirsin sadece,
Bestekâr bakışlarım bundandır.

Bazen susarım kendime,
Sanki sur üflenir tepemden aşağı,
Darmadağın olur duygularım.
Sessizliğin gölgesinde bulurum kendimi.
Suskun bakışlarım bundandır.

Bazen âşık olurum kendime,
Ferhatlar, mecnunlar gelmez gözüme,
Ne çöl ararım yeryüzünde gezmeye,
Ne de aşılmayı bekleyen dağ,
Anladım ki,
Aşk aranmıyor öyle her yerde
Üzgünüm leyla, üzgünüm şirin,
Kavuşmak bize de yâr olmadı.
Aşka hayranlığım bundandır.

Erdal EBEM