Yol uzun, mekân dar, zamansa kısa,
Bu köhne mekânda ezdirme dünya.
Şafak vakti düştüm, amansız hırsa
Zevk sefa peşinde, gezdirme dünya.

İmtihan başlamış, körpecik yaşta,
Güneşi gözledim, zemheri kışta,
Rızkımı ararken yılmadım asla,
Yaşama hevesim, bozdurma dünya.

Ömür bir senaryo, seyrettim dizi,
Zaman denen mezar yok etti bizi,
Doğruyu ararken, kaybettim izi,
Meçhule bir sefer, yazdırma dünya…

Meflûç bir adamın gayreti yersiz,
Dolaşır gün be gün kafeste ser’siz,
Öyle bir halde ki, andan habersiz,
Diriye boş mezar, kazdırma dünya.

Ne istersin bilmem, bu garip kuldan,
Bir medet ummadım, paradan puldan,
Yorulmuş bedenim, bellidir halden,
Halimi görüp de bezdirme dünya.

Sitem etmem asla, şükür var dilde,
Derdi veren Mevla’m, götürür yelde,
Firgatli’ye dardır, bu garip belde,
Bu meflûç seferi, sezdirme dünya,
25.05.2022
Aşık Firgatli/Erdal EBEM