üzgünüm sevgili yer kalmadı
bu akşam
"kalbim"
kapalı gişe oynuyor



I

gözlerimden isyan çalan bakışların
kaç kez girmiş iki kirpik arası yalnızlığıma
iki kör kuyu sessizliğinde eğleşir
sanırsın ki ağlayacak
oysa sadece susacak
kalıpsız bedenimin
dikiş tutmayan mahremine küfrü yaslayan
işte o arsız bakışların
.
aynadaki hiçliğim


II

sesinde hayta bir intihar ezgisi
vurmalı nefret sazından geçmişsin belli
pek muhterem gönüllere raks ettikçe
edebin en afillisi
ruhun gıcırdatmakta bedenimi
yüzünde efsunlu bir ilahinin
okunmak için sırasını bekleyen ihaneti
işte o yüz/süz yüzün
.
bitmek bilmeyen hüznüm


III

yamalı bohçadan cinsiyetsiz ademoğulları
kalpten on beş gurur boyu eğildikçe
şu kanatlarım olmasaydı eğer
kanatırdım geçmişimdeki
geleceğin emanetçisini
söz bu işte herkesin dilindeki çiğ
oysa sende bu şiire elçi
işte o çok bilmiş dilin
.
unuttuğun ezberim


IV

mora beyaz çalan ayrılık
hayatın gölgesinde kalmış korkuluk gibi
tutmak ne mümkün seni
içinde yolun bencillik korosu
özgürce sevebilmek
bir emek ve kutsallık kokusu
aynı zamanda kalbinin korkusu
o çok korktuğun aşk var ya
.
işte o çok korktuğun aşk
tek perdelik mahcubiyetim


alicengizoyunu
(... ömrüm sen kadar kayıp arama , derin uykulardan uyanırsın bir yerlerin acır...)