1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
888
Okunma
Öyle acılar çektim ki
Hiçbir zaman huzurlu bir gün görmedim,
Hep sustum ve içime attım...
İçimde biriktirdim kederlerimi.
Dost gözüyle baktım dört bir yanıma,
Ama ne yazık ki gerçek bir dost göremedim...
Kime ne ettim bilemedim,
Gün günden iyi gelmedi;
Dert üstüne dert ekledim...
Mutlu olmak isterken, asla mutlu olamadım.
Her gün bir başka azap, her gün başka üzüntü;
Bugüne kadar içimden gelerek doyasıya gülemedim...
Hayat dedim çektim,
Kimseye ne çektiğimi söylemedim.
Beni anlayan yoktu ki zaten,
O yüzden kimseye bildirmedim, bildiremedim;
Hayatın acımasız sillesini daima hep ben yedim...
Beni kimileri saf sanıp,
Bana dost gibi göründüler,
İçlerinde ne hinlik vardı bilemedim...
Sonrası belli, acı ve gerçek;
Ölmek istedim ama ölemedim...
FATMA GÜL
18:15 25.09.2020
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz