bütün ikilemlerim
günahın için yapılan bir ibadet
bütün ikilemlerin
kalbim için mabet

denizin üzerinde bir kadın
tüh ihtişamı ile gel git için ağlıyor
durmadan durmadan durmadan
ve yakamoz tüm sırıtkanlığı ile yavşıyor aşk’a
belli ki "bir mutlu son filmi" izliyor

kıyıda taşlaşmış bir adam
kendi seçimi sandığı rastlantılara dalgakıran
ve öyküsü çıplak ayakla terk edilmiş bir isyan
nedenler toplamış
tek tek saydırıyor denizin üzerinde

bir avuç ay ışığı bırakıyor akdeniz
en derin uykusunda
küçük, kırık bir gülümseme ile

ölümün içinde bir kelebek
akşamın ağı için ağıt yakıyor
veda veda veda
ve renkler kaçamak bir lekeyi tükürüyor aşk’a
dudaksız bir hayatı ağzından öpüyor

bedende kayıp bir ruh
boş kağıtlara atılmış çizikler kadar yürürken
önünde ömür ardında ölüm
sırasıyla titrer yağmurda
ki ıslanmıyorsan eğer bu bir zulüm

bir jilet ile kan kardeşi olacak tanrı
böyle intihar edecek
acısız,kendi yazdığı kaderi ile

semada dönen bir sen
eteklerinden süzülen nurla yüzüm parlıyor
gel gel gel
ve müzevir geceler beni sunuyor aşk’a
gittiğin yerde ışığa küsmüş şems ağlıyor

ney’den dinlenen bir ben
üstümde iliksiz sevapların düğmesiz yalnızlığı
her gece hesapladığım ihanetinin borcunu ezberlerken
sönmüş ferine dualar okuyor
gözlerim…gözlerinin cinnet yıldızı

akıl oyunları ırzına geçerken en masum ikilemlerimizin
aşk kapattı gözlerini
tanınmamak için…