‘’Gönül koyma sana gülümsememe’’ dedi bana.
Devam etti:’’Çocuksu bir biçimde düşünüyorsun zira,
Hakikat yoluna basmıyor ayakların hâlâ,
Ve dolaştırıyor bu çocuksu akıl seni boşlukta:
Gerçek ruhlarıdır gördüklerin karşısında,
Sözlerini tutmadıkları için sürüldüler buraya.

İlahi Komedya
Cennet / Kanto III/ 25-30

bir şey düşürmüştüm
uyurken
uyanınca kurşunları saydım
hayatları başkalarında batan insanlar
yerde yüzükoyun
bütün köşelerde bütün bütün tanıdık yüzler
yüzü suyu hürmetine sürünmüş büyük serüven

hani kurulan bütün cümleleri
hasret manasına getiren kelime ustası nerdesin
şimdi oturuyorum taşımın üstünde
şimdi oturuyor taşım üstünde

ölen bir dil gibi
kimseye görünmeden çekip giden
çeke çeke gidilen intihar senaryosu yazıyordu
herkes suçlu günahkar
herkes sevişmekten perişan

mesafeler yüzünden her yöne intikam
mesafeler yüzünden kanın şahane tadı
burkulmuş
buruşturulmuş taş
gibi şifresi unutulmuş kasada eksik kalp

senden havalanan serçe
kartal olup konuyor bana
keşke ismin hiç susmasa
gece biriktirdiğim adıyla doldurdum göğü
adının çok halini saydım basamaklarda
adımlarımı yokluğuna ayarladım
koluna girdim boşluğunun
el ele geçtik arafa hatırlasana

cehennemin yazı cennetin kışından daha serin madem
düş yanıma
kıvrıl uyu
yeni öldürülmüş ucuz ama albenili
üstüne kan sıçramış
tuhaf bir aşinalık gibi

ben seni senle seviştikçe bitirdim azar azar
ağlamak gelmedi aklıma
gözyaşı hayat israfıdır

git buradan
cehennem koynumda
cenneti kokum diye veriyorum yanına


alicengizoyunu

(…birine aşık olmadan önce son kullanma tarihine bakın …)