Dokunmayın bana sol yanım acıyor.
Sebepsiz bir hüzündür
gözlerimi kaplıyor.
Katran karası bir yalnızlıktır
bedenimi sarıyor.
Dokunmayın !!
Tebessümlerim gömülsün yanaklarıma.
Bırakın gömülsün özgürce.
Bırakın değmeyin !!
Hıçkırıklarımla boğulsun bütün gece.

Gecenin koynunda çınlasın
sessiz haykırışlarım.
Ölüm kokan bir alev sarsın tüm bedenimi.
Ne yazar ki !!
Sen yoksun yüreğimde.
Alevlerle yansa da yüreğim.
Ne yazar.
Varsın, erisin hüznümün volkanı içimde.
Eritsin yüreğimi.
Ne yazar ki !!
Ne yazar!
Sen zaten yoksun yüreğimde.
Yoksun.

Silmeyin !!
Aylarca gözlerimden
dökülen hüzün yaşlarımı.
İnci tanelerimi.
Dokunmayın !!
Karanlığın ortasında
kalmış masum yüreğime.
Bırakın !!
Tutulsun kırılgan
gözyaşlarım hüznün selinde.
Değmeyin işte dokunmayın.
Onunla yanan bu yüreğime dokunmayın.

Şimdi dipsiz kuyular gibi yüreğim.
Oysaların ortaya koynundan
çıkıp gelmiştim sana.
İhanetlerin körelttiği bir
ruhla çıkmıştım huzuruna.
Kırılmak neydi ki ...
Orta yerinden çatlamış
bir kalpti bu bendeki.
Bir terkediliş.
Bir yok oluş daha kaldırmazdı bu beden.
Dokunmayın artık bana dokunmayın.
Sol yanım çok acıyor ..

Görmeyin !!
Gecenin umarsızca bakışında
olabilir çekişen gözlerimi.
Titreyen acıya bulanmış
sözlerimi duymayın.
Bırakın titreyen sesim içime gömülsün.
Bırakın ahlarım kendi
yüreğimi yok etsin.
Çok sevmiştim ben.
Çok sevmiştim onu.
Dokunmayın bana ne olur.
Bırakın ölümün koynuna.
Bırakın yüreğimin atışları
artık son bulsun.
Sol yanımın acısı oğlu bulsun
Dokunmayın yüreğime.

Yazan / Altyapı: Recep Hamza