Birbirine yabancı ama karışık
Rüya mı, kâbus mu ayırt edemediğim
Jiletle kesik kesik şeyler gibi
Tonla şey gördüm kaç gündür.

Hem rüya, hem kâbus hemde düş
Beni bir öldürdü bir doğurdu
Bir kendime gittim, bir kendim dışına
Tuhaftır, uyandım, uyudum, tuhaftır.

Başımı kaldırdım, indirdim, kaldırdım
İnandım , inanamadım, yattım, uyumadım
Öyle bir şeydi ki bu, aklım almıyor
Sanki bin yıllık bir ıstırap çektim.

Gördüm, duydum, hissettim
Bir anda kayboldu herşey, şaşırdım
Delirdim, akıllandım, ne yapacağımı bilemedim
Sırtıma evren oturdu, ağrıdı her yanım.

Gerçek olduğundan emin değilim
Ama izleri duruyor üzerimde
Ne yaşadım ben, neydi bu
Şimdi yatmaktan korkuyorum.

Garip, bulanıktı herşey, tuhaftı
Yolculuk gibiydi boyutlar arası
Hem gidiyor hem kalıyor gibiydim
Ölüm çekiyordu ama koparamıyordu beni.

Çektiğim şey acı değildi
Acı, merhem sayılır
Bu başka bir şeydi
Beynimin oyunları fiziğimi oyuncak yaptı.

Kalbim yırtılıyordu âdeta
Gözlerim zonkluyordu
Yanıyordum donarak
Beynimin oyunları ruhumu oyuncak yaptı.

Ama ben hiç oynama taraftarı değildim
Beynim, kontrolümü saf dışı bıraktı
Benimle oynadı, alay etti, acaip bir şeydi
Beynimin oyunları benimle oynadı.

Bir kaç gün sonra aldım kontrolü yeniden
Lâkin o verdi, kendim alamadım
Sanki bana verirken şöyle dedi;
Al! Seninle işim bitti!

Haklıydı, bitmişti, bitmiştim
Delirmek lezzetli değilmiş
Şu aradan geçen üç günde
Ne az ne çok, daha öte anladım!

Kuşların sesini duydum
Dikkat kesildim gerçek mi diye
Kendime geldim öyle
Geldiğimden emin olamadan.

İnanılacak gibi değildi
Ama inanılmayacak gibi de değil
Unutmam gerek bunları
Unutmam gerek beynimin oyunlarını.