5
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
840
Okunma
Son Sözüm
Beş gür çocuğum vardı, çok çabuk büyüdüler,
Şimdi bir yabancılar, nasıl olursa eller...
Tabiki unutuldum, artık sarmıyor kollar,
Bilmezler ki, bu adam sadece selam bekler,
Asla da soramadım: karım neyi mi sevdi?
Bir kez olsun duymadım; ne kadar beni sevdi.
Demek ki çok az sevmiş çabukca unutuldum,
Belki de beni değil, sade paramı sevdi.
Sahte selam vermeden asla geçmeyen dostlar,
Cüzdanım delinince hepsi de kayboldular.
Kedi köpek unuttu, en çok buna bozuldum,
Ben sırtüstü düşünce ilk ısıran oldular.
Yolum dar ağaçına düşerse eğer bir gün,
Soracaktır tok bir ses ’Söyle, nedir son sözün?’
Unutmasın sevenler, seveni unutmasın!
Korkum unutulmaktan, son sözüm budur...Yazın!
5.0
100% (11)
Cevap Yaz
