Kifayetsizdi sözler anlamak zordu kimseler bilemezdi beni
Tavırlarım yaşadığım uğruna gizlice döktüğüm göz yaşlarım
Hiç uğruna üzülmezdim sebebi vardı omuzlarda ağlamak isteyişimin
Saklamak istediğim duygularım beceremezdim belli ediyordum

Neden mi böyle içime kapandım neden mi anlamazlar beni
Bu günümü yarınımı hep düşünürüm adımlarım geri geri teper
Ayda bir yürüyüş gibi ağır ağır basıyorum bu kara toprağa
Çiğnenmiş gururum üzerime elbise olup oturur durduğum için

Cam kırığıyla kesilmişti yüreğim o yüzden dikiş tutmaz Acır
Yüzüğümü takamam parmağıma bugün hayali güzeldi
Sessiz adımları tıngırdıyordu kulağımda kaçıp giderdi beni görünce
Karanlıktı bir yanım aydınlıkta vardı lakin karanlığa uzanmıştım

Denizlerin yükselişi martıların karnını doyurduğu bir koşturma var
Ete bürünmüş bedenim ağrı sızı çekiyor zaman hiç geçmezken
Kaynar su üzerime boşalırken neden titrerim de canım yanmaz
Tutulup kaldım bir yanım felç kalsam mı gitsem mi diye düşünürken

Ben siyahı severken gözlerinin inadına buna hitap etmesi işaret mi
Kafamda kurgularım söyleyemediğim zamanını beklediğim vakit
Belki mutlu edecek bir haber ya da beni üzecek olan umut
Bekler iki gözüm yolunu kulaklarım zaten dinler adım adım sesini