Zamanın akışı içinde unutulur birçok şey..
Mesela eskimiş olmak yaşlanmak gibi.
Belkide göçüp gitmekti sessiz sedasız .
Zamanın acımasızlığında unuttuklarımızdan habersiz
Çırpınıyoruz işte
Öyle derinlerde boğulmamak için
Susuzluktan kurumuşken dudaklarımız
Nefessiz kalıyoruz her adımda
Yorgunluk nedendi nedendi bu bitkinlik
Adımlarımız eksilirken düşüyorduk her bir yanda
Nedenlerimiz belirsizmiş gibi düşen kimdi giden kim
Kimlerdi bu zamanın acımasız girdabına kaybolan
Eskimiş olmak mıydı tek sebep
Yoksa yaşlanmış olmak mı
Ölümün soğuk yüzümüydü bu yaşananlar
Alıştırmak mı yoksa o sona.
Ulaşmak belki de sonsuzluğa kim bilir
Bir garip gibi..
Ateş çemberinde sıkışmışız çaresizce.
Solumak imkansız gibi havayı.
Hava puslu şimdi
Güneşin varlığına aldanma sakın.
Boşaltın her bir yanı ve sadece susun.
Sadece ihtiyarlara mahsus değildi gitmek.
Kalmaksa yaşamak için garanti değildi kalanlara.
Kapatın şimdi kapılarınızı kapatın
Ölümün diğer halini düşünün yaşarken ölmeyi mesela
Bakarak eksilmek gibi.
Nasıl demeyin artık
Kapının çalınması zamana bağlı değil artık.
Anlıktır ölüm
Yaşamaksa artık mucize gibi
Ama her şeye rağmen gerçekti yaşananlar
Unutulmaması gerekenlere zaman var mı bilmem
Unutulmuş olmak mı o artık önemli değil.
Yaşıyor muyuz bilmem
Hayatta mıyız yoksa ölüyor muyuz.
Susun ve kapatın kapıları artık
Sadece izleyin yaşananları.
Yaşlıları değil.
Her ölüm çocuktur her ölüm genç
Acıdır ölüm geldiği her yaşta
Zaman bile çaresiz artık..
Ölümün eşiğinde.

Mehmet DEMİR
04.04.2020 AN"KARA"