Mavi ayazın gözleri titretir kokusu
Buz gibi akarak içime işlerken
Ay tanesi öper koklar bedenimi
Geyikler gazel yazar toprağıma

Yapraklarımı köy kokusu almıştır çoktan
Meralarımda geniz yakan kar kokusu
El değmemiş bir ritüeldir içimden akan
Mai yolculukların derinliklerine doğru
Huzuru gördükçe ay dolar kaleme
Yazdıkça gümüş inciler dizerim gerdanına
Sen kokulu bir mandalinasın
Soba üstünde yandıkça yanasın
İçimize çekerken derin düşlerimizi
Yağmur alır gider gülüşlerimizi
Bir şimşek çakar sofadan
Çocuk ağlar odadan çünkü
Balkonu olmayan evlerde
Ceviz kırar tanrı göklerde

Karşı duvardan iplik iplik düşerken
Ak yazmadan bir ak ana yaşı
Toprağa düşse karınca götürse
Çile niyetine şehadet eder
Bin hikmetli şiirler
Anadan doğma kimlik tutar
Kiremit içre göğercinler
Gurbet kuşları sürmeli sürmeli
Kuran okur muştular bizlere
Ölmeden önce ölmeli
Sabahın tan vaktinde özlemle dokunmak
Gümüş bir kedinin tel tel saçlarına
Biraz leyleklere selam etmek
Biraz okşamak toprak anamızın yeşil saçlarını
Çile ilen dizelenmiş Toros dağlarındaki
Kekik ve keçi kokusunu hisseder gibi
Güneşe ekmek banarak
Tarlalarda mazot kokusu ile
Modern ve geleneksel bir yaşamın
Şu milenyum bataklığında
Kültür ve namus meselleri gibi
Gazete kağıtlarına sarılan ölüleri
Toprağa karıştırmak nasıl ürkütücü ise
Ellerimle kitap sayfasını kapatmam
Senin adını unutmam da o denli ürkütür beni

Biraz yaşanmış bir hayatın döngüsündeyiz
Kolay makinalar çarkının denenmiş
Ve test edilip onaylanmış hayatların ürünü olmak
Yıllarca birikerek çoğalamamak ve durmak
Hislere ket vurup arzular şelalesinde yüzmektir
Milenyumda yaşamak

Ben bir karıncanın halıda gezerken nasıl yürüdüğünü gördüm
Sen karıncanın ne olduğunu bilmeden öldün evlat !
Ben göğsümde aşk denilen acılı bir öykü yazdım
Sen şehvetle tutuşup söndün evlat !
Kar türküsü okudu köşe başında ruhum
Sokak lambasında Exupery okudum
Pak bir tat kaldı göğüs hizamda
Karanlıkları tartarak hislerdim geceleri
Sabah ezanında duyulan bir Kur’an sesini
Özlemle tışlardım kalbime gönlüme
Şimdi ruhum Orta Asyalı bedenim Anadolu
Gönlüm yağız bir at gibi
Geçmişe doğru emir verir !
Sürüklenin içime doğru insanlar
Okudukça söyleyeceğiz
Türkülerin en hikmetlisini !