Mavi sazaklarda beyaz sümbüller
Maviliklerde bir beyhude ömür
Akasya tomurcukları beni öper
Aklımda sen anlımda yazım

Elleri buz kesen bir çeşmeden
Akşam sofrada oturan menevşeden
Yorgun kadınların çatlayan ellerinden
Bir mevsim daha geçti

Ömür hazana koşarken
Nice mehtaplı ve yorgun
Ay ışığında rüyalarımda
Ağlayan dualar vardır

96 kışında
Çakmak gözlerinde
Sabah kahvaltımda
Okuduğum kitabımda
Hep aynı merhamet

Televizyon kuşağı bilmez
Derdimizi
Nice zor zamanlarda
Ördüm ben
Gençlik denen mahşeri

Kar damlasa da kiremitten
Seyrettiğim hep ayva yapraklı
Umut topraklı
Bir mazinin kokusudur

Memleketim özlerken besteleri
Hep karanlık mahzende gibiyim
Dedem çocukluğum ve gençliğim
Hatırası mis kokan yaprak gibiyim

Yaylağan sokak idi adı
Hatıralar geride kaldı
Bazen avuçlarım toprağı
Zaman bir kırağı
Düştü mü kalbe
Eriyor bilinmeze

Sıcak bir soba etrafında
Mandalin kokarken
Kaybetmekten korkardım
Sevdiğim herkesi

Özledikçe her pazarları
Mermer kokuyor şimdi
Dedemin ılık nefesi

Sular yandı gökte
Ceviz kokuyor
Gövdemde
Ağır bir duman
Yanıyorum aniden
Kuşlara mektup yazıyorum
Geçmişten geçmişten

Pervasız bir dikçedir
Kalem kokan sokaklar
Dedim ya anlatamıyorum
Mazi kalbimde kanar

Küçük dükkanında takkesi
Elinde tesbih güler nefesi
O anlatır biz dinlerdik
Çınar gövdeli efeyi

Çay kokardı
Biraz ağlar biraz gülerdi
Ömrüm onu sevmekle tükendi
Ve bir gece apansız gidiverdi

Bayramda tütün kokardı ellerim
Kavak dibine iner türkü söylerim
Cebimde demir kokan cevizlerim
Suyuna bile hasretim memleketim

Yikildi evim viran oldu bağım
Zannetme ağlarım
Kalbim sızı sızı
Kimdir bu zamanın hırsızı

Rahmete kavuştu ilk besteler
Şimdi onların sesinden gelseler
Kim inandıracak bana
Nasıl geçti seneler

Çocukluğum bir küheylan
Gençliğim ayan beyan
Bir sen varsın ve hatıran
Gel öp yanaklarımdan
Dedeciğim