Olmasaydı gönle giren neşe, anlamsızdı gündüzden sonra gece
İster ol gafil yit derinlerde, istersen yaşa sevgiyle ve bilinçle
Ekilen güzelden tezahür, sevgiyle başlanan her şey
Seni bahtiyar eden, feyzler katan da hep sevgide.

Yeşerir gelince vakti,açar dalında gülü, lalesi,
Zaman geçer dolar akdi, izi kalır hafızada
Toplamak için yemişi, bedel ister ve akan ter,
Uzak durma şu hayata, dışından soğuktur yüzü
Gir ki içine edin yer, sevgi bahttır, gönüldeyse huzur..

Aksın bırak, durmak bilmez zaman
Binbir telâşe, hengâmeyle geçer ömür hep sıradan
Takılma sen rutinine, dışından gör kendini de
Bu oyunun yazarı ol, güzel yazsın kalemin de.

Neden uçar arı çiçeğe, neden cıvldar dalda kuş
Gün doğmadan kalkıyorlar, insanlarda ne bu telâş
Başlayan her gün bir ümit, sevgiyle büyür olur mit
Olmasaydı bu düşkünlük, hayat verirdi bize yılgınlık
Anlam katıyor şu sevgi, gönle ise bir aydınlık.

Neden katlanır insanlar, tarifsiz onca çileye
Kolayı var iken yine, yükü alırlar menzile
Olmaz ise gayret denen, karın doyurmaz ki yenen
İçinde var ise duygu, anlam kazanır çekilen.

Tekamül ediyor hayat, ileriye hep seyehat
Dünkü miniklere bakın, büyümüşler hem de kat kat
Onlara sevgiyle bakan, mutlu olur hem de rahat
Kazancı da ne büyüktür, sevgi yolu ortak bir hat.

Açmasa gücenirdik güne, çaresizlik göz, gönülde
Nasıl da örtüyor gece, çirkinliği gün sonunda
Muhasebe etmek gerek, deminde her akşamları
İnsan unutamaz elbet, sevgi dolu anıları.

Pek çok neden varken bize, aramak gerek bir uğraş
Varlığın gereğidir bu, sorunları düşün, paylaş
Ağır olan her zorlukta, aydınlığı göze güzel
Üzüntüler hep olacak, sevgiyle üstesinden gel.

Oğuzhan KÜLTE