Ne gelenler güldürdü ne giden tam öldürdü
Yarım yamalak öyle yaşıyorum Azize’m
Bağban belediklerim goncaları soldurdu
Olanlara bakıp da şaşıyorum Azize’m

Bir Leya kondurmadım şu yaralı sineme
Kime aslan dediysen yılan oldu haneme
Mazide ki dertleri aktararak günüme
Pişmanlıkla dolup da taşıyorum Azize’m

Harında yandıklarım keyif çatıyor inan
Hepside otağında mesud yatıyor inan
Bir ben kaldım öylece geceye kan doğrayan
Düşmüşüm ateşlere pişiyorum Azize’m

Zihnimin dünyasında ruha mezar kazmayı
Başladım taşıdığım bu canımdan bezmeyi
Şu gönül deryasında öğrenmedim yüzmeyi
Kabuk tutmaz yaramı kaşıyorum Azize’m

Divane hallerimin avanak keşliğinde
Hülasa düşler kurdum yakamoz eşliğinde
Şeytani oyunların avare boşluğunda
Yitip giden zamanı deşiyorum Azize’m

Daha da işim olmaz ne işveyle ne nazla
Kapandım içerime zaman geçiyor hızla
Ben derdimi siniyom hep kekremsi bir hazla
Dört mevsim aynı tavda üşüyorum Azize’m

Mehmet Kılıçel