Acı çekerek unut, için kanansa bile
Ayrılığın yüreği, acısın gidişine
Meftun edip kendini, sevda ile düş dile
Ayrılmış tüm aşıklar, düşsün senin peşine
Usulca çek kapıyı, ardına bakmadan git
Yüzün şen şakrak olsun, derde olsanda divit

Vedalar ekşi olur, yârin gözüne bakma
Dayanmazsın gözünden, akan gamlı yaşlara
Dik tut o an başını, sakın boynunu bükme
Hislerini gizli tut, kapılma telaşlara
Gururlu bir hikaye, yazılsın gidişine
Dillerde destan olsun, rastlanmasın eşine

Resimlerini topla, bir, bir yak tüm onları
Kalmasın nesnelerde, bir mutluluk karesi
Gideceğin gönülde, közle dinmeyen harı
Cayır, cayır tutuşsun içinin her paresi
Şekline selam dursun hüzün, keder ne varsa
Çaka çak tebesümle, hicranın bile yorsa

Zamanı sinde sustur, demeden gündüz, gece
Ahraz naralar ile, bütün ambiyansı boz
En hüzzam sözlerini, yorumla hece, hece
Her sözünle yıklısın, okumaya kalkan öz
Kimse karşı koymasın, dilinden dökülene
Acıyla harmanlanıp, içinden sökülene

Ve son ver düşlerine, o pembe masalara
Yep yeni bir hayata, benliğini hazırla
Keşkelere takılma, aldırma amalara
Yaşananı unutsan, tanışırsın huzurla
Daha güzel bir yaşam, belki nasibin olur
Beklersen günü gelir, mutluluk seni bulur

Mehmet Kılıçel
Soğukdoğulu