Köşedeki meyhane mutlaka uğrak yeri
İçerek efkarlanır dertlere dalar şair
Gecenin bir yarısı alnında ecel teri
Meftun-i rüyalara kendini salar şair


Kalem kınından çıkar düşürür tetiğini
Sayfalara döktürür alemin ettiğini
Bunca gamın kederin kullara yettiğini
İlhamın kübbesinde dillere gelir şair


İmge çıkar nöbete saat gecenin körü
Gönül yurdunu özler bedene eder zoru
İçinde alevlenir ahde vefanın koru
Vefasızın ardında bakarak güler şair


Sis gibi üzerine çöker ülkenin hali
Vücudu buz kesilir lal olur bülbül dili
İhaneti karalar yazmak istemez eli
Çaresizlik içinde düşünür kalır şair


Zifirin sokağında volta atar hicrana
Ne kadar elem varsa bulur katar o ana
Vuslatın dümenini kırmaz kendinden yana
Hüzzamın mimberini mutlak hak bilir şair


İstemeden de bazen kaçar edebin ipi
Hicive zorlar onu densiz birinin tipi
Sataştığı her kimse demek ki yutmuş hapı
Olumsuz örneklerden lakaplar bulur şair


Mehmet Kılıçel