Öbür günün yalnızlığına hazırlanıyorum
Dört duvar, dağınık odalar, okunmayan mektuplar
Her şey hazır depresyon için anlayacağın
Suçlama kendini sakın, bu sonu kendim hazırladım
Noktasız bir maceranın kollarına bırakırken kendimizi
Arkanda birdenbire öksüz bir soru işareti kaldı
Cevaplanmamış, belki hiç duymadığın bir soru
"Değer miydi?"
Her şeye rağmen inanıyorum sabaha
Çünkü gecenin en karanlık zamanları bunlar
Yükseleceğim kendi kanatlarımla
Daha fazla düşemem, çukurun ta dibindeyim

Yolun başında bir çocuğum ben daha
Ve anlaşılmazlığıdır çocuğa pes ettirmeyen
Sayılı gün çabuk geçer, merak etme
Yalnızlığı bölüşeceğiz zaman gelince kalabalıklar içinde
Sur üflenince, sıramız gelince, kararınca zaman
Sonsuzluk daha da anlaşılır olacak
Ve diyeceğiz ki birbirimize o anlarda
İyi ki direnmişiz cumartesilerin kasvetine