Kabul et ve olgunlaş artık sen de
İki yalnız birey olduk kalabalık şehirde
Fikrime can oldun hep, kalbime su
Birkaç gündür tanımlayamadığım bir şeyler var
Gelmiyor artık sabahleyin pencereye kuşlar
Müjdeleyecek mutluluk mu kalmadı, yaşanacak aşk mı?
Yoksa biz mi tükendik, örselendik tümüyle?
O sokağı göster bana, hatırlamak istiyorum
Yaşanmışlık ver bana biraz
İlaç olsun yaşamayan duygularımıza
Birkaç gündür gece hep yirmi dört saat
Isınmıyor odalar, sesimiz ulaşmıyor öteye
Hep bir çatışma, hep bir boşa kürek çekme
Anılar utanıp çekip gidiyor bizden
Sebebi kim bunların, biz değilsek kim?
Zaman mı yaptı yapacağını yoksa?
Ya da bizim mi zamanımız geçti artık?
Birkaç gündür aynalar gözükmüyor karanlıktan
Seçilmiyor kıpkırmızı olmuş yüzlerimiz
İkimizi ararken boşlukta kayboluveriyorum
Gerçekler anılara refakat etmiş çoktan
Yok işte, yok! Yok artık senden bir iz
Tarihe kara harflerle yazıldık biz
Duygusunu yitirmiş bu hikâyeyle birlikte
Ben de birkaç günlük bir yolculuğa çıktım
Elveda bu acıklı olaya tanıklık eden şehir!
Elveda, canım isteyince uğrarım belki, kim bilir?