bir tufan kopuyor içimde
ve kimseler duymuyor Arya

kör bir testere kesiyor dilimi
içimde birikiyor hasret
nehir nehir

binlerce sigara söndürülüyor
ciğerlerimde
kimseler bilmiyor Arya

sen uzak diyarlarda
ateşler içinde kıvranırken
hiçbir şiir iyi gelmiyor
can yangınıma
gözlerinden başka

bilinçsizce yürüyorum caddeleri
ağaçlarda ’serçe’ sesleri
küfür gibi geliyor bana Arya

bütün saatler sana kurulu
sol yanımda karıncalanma
dudaklarımda tek bir dua
yürüdüğüm bütün sokaklar
sana çıkıyor Arya

bizi bekliyor oysa
yemyeşil ıslak ovalar
uçsuz bucaksız gökyüzü
mavi uçurtma

-hayallerimizin katili olma Arya-

yangın yangın büyüyen bu sevda
hangi kara parçasında olsan da
kasıp kavuracak Arya

söylenmemiş türkülerimiz
yazılmamış şiirlerimiz
dokunulmamış gök-yüzümüz var Arya

gel-gitlerin arasında
yüzme bilmeyen bir çocuğum
yoruldum boğuşmaktan dalgalarla
bata çıka boğuluyorum
tut ellerimden Arya

bir cümle yankılanıyor dağlarda
-sesin değsin sesime
öleceğim yoksa yokluğunda Arya-

Necat Uslu
Gümrü