şiirde imge
şiirde sen
şiirde buğulanan kor bir korku sonrası
ellerinde keskin kalemlerin bıraktığı kan pıhtısı
o ses, o nefes, o hevessiz söylemlerin içinde
ve senin içinde
durduramadığın bir film oynadı
yüzünde yorgun bekleyişler
nerede kaybettiğinle
nerede hazmettiğinle, nerede tükendiğinle eş zamanlı
geç zamandan şimdi sen, geç şiirden, geç korkularından
çünkü yarım bıraktığın her satır biraz iç kanamalı


-içimde


suskunluğumun çizemeyeceği tablolar da vardı
ve çizemediğim için göremediğin renklerim
biz hissetmeyi İlhan’dan, Süreya’dan, şiirden
biz hissetmeyi yazdan, bahardan, gazelden
biz hissetmeyi aramıza vurulan yol namlı mesafelerden
biz hissetmeyi Şems’ten öğrendik
ömrümüze armağan diye sunulan her kelimeyi yazdık
okuduğumuzu anlamaktı hayat, anlayamadıkça azaldık



bu belki bir acıdır yasallığını şarkılarda unuttuğum
ve umduğum tüm melodilerin huzursuzluğudur uykusu
öyle ya, belki bu bir oyundur çocukluğumuzun ötesinde
belki benimdir, belki senindir, belki sahipsiz bir şiirdir bu