Kalbimin mabedine yürüdüğüm bir gece
Gecenin ışığına daldım, uykumun yangınlarından önce
Öyle sırlıydı ki dumanları bile bu yangınların
Sular duruldu içimde, yerine tekrar tekrar yandım


Saatlere bölünmüş bir aramaktı adı tüm akşamlarımın
Ve tüm uykularımın sabahında yeni bir ben’e uyandım
Rüyalarımı yazdım harfler boyunca uzanan
Harfler anlatamadı belki, cümlelerimden de usandım


Geçip giden bir ömrün kıblesinde aklandım
Ellerimi kavuşturduğum yüzümde aminlere karıştım
Kabul olmuş bir duanın öznesi oldu ruhum
Ruhumun içinde bulduğum O’ydu
O’nunla tamamlandım


Her arayışımda çıktığım bir yanlış yol yıprattı kalbimi
Ulaştığım doğrunun güzelliğiyle yıkandım
Ellerim pür-i pak
Bir şiir şimdi sesim
Sesimin sessizliğiyle tek bir kelimeye adandım



Söyle ey ruhum
O yangınlar beni nasıl serinletti
Nasıl sığdım her seferinde bir zerrenin içine
Öncesi yaşanmamış ömrümün, belki eksik belki ziyade
Tamamlanmışım ben bulduğumda kendimi Kendimin çok ötesinde


Kalbimin mabedine yürüdüğüm bir gecede uyandım
Ellerime baktım, sahibine sığındım
Sular duruldu içimde

Tekrar tekrar yandım...




Büşra Nazlı
Nisan’2023