Gözlerinden yüzüme koşan tebessümün şiirini yazıyorum
Fonda, kuşların sesiyle söylenmiş bir şarkı çalıyor

Dinle...


Dinle; içimin kelebek kanadı
Bu çırpınışların yüzdüğü heyecan denizi
Bu ellerimin uçuştuğu bahar mevsimi
Bu çocukluktan kalma hallerim
Hepsi senden
Ve senin kalbinden...


Böyle bulaştırdın bana bir gülmenin sihirli sesini
Böyle bulaştırdın ellerime şiirli kelimeleri
Dokundukça kağıtlara
Ve sessiz sevda ağıtlarına
Yazılıp dile getirdin heceleri ve sevmeleri


İçimden sana doğru koşan bir hikayenin öznesi oldun
Gizlenmek isterken apaçık seni söyleyen
Duyduğumdan çok daha fazlasını aldım kalbime
Gördüğümden çok daha ötesini sevdim
Evvelden tanışan iki ruhun
Ebediyetine olan bir inancı sahiplendim


Dinle; günümün en aydınlık saati
Bir vuslata erme çabasından aldım seni halk şiirlerinin
Ozanların dilindeki türkülerden çaldım
Geçmişten bugüne gelen efsanelerde buldum adını
Adını bir masal okur gibi uyku öncelerime kazıdım


Ve yazdım
Ne kadar yazmak varsa içinde avuçlarımın
Bir sevdaya
Bir mutluluğa
Bir aşka dair
Ne kadar yazmak varsa seninle ilgili
Önce içime yazdım


Adına şiir dedim gözlerimde parlayan tebessümün
Gökyüzü manzaralı bir şarkıda kuşları dinledim


Dinle sen de; en güzel melodim
Öncesi ve sonrası şiirlere emanet bir şarkıyı

Ben sende söyledim...



Büşra Nazlı
Ocak’2023