Hacmiyle ağırlığı orantısız bedenin
olduğu yerde içi ezilmiş bir minder gibi şekilsiz
yattığını getir gözünün önüne.
Saçları yüzüne karışmış,
Üstü başı kendinden çok kırışmış...
Sürrealist ressamlar için arkaplan olacak kadar silik,
Acıklı bir romanın mekan tasvirinde
kokuşmuşluğu anlatır bir kaç sıfatın karşılığı...
Yüzünde aklındakilere tezat bir gülümseme,
gülümsemede kurander yapmış bir kara delik...
İşte ben bu haldeyim bir zamandır.
Dizine hiç yatmadığım,
saçlarımı okşatmadığım
babam gibi dünya;
ilgisiz, dengesiz...
Sırtımın bir serviye yaslanabilme ihtimali
yüzdelik hesabıyla bile
İmkansız.
Öyle duruyorum,
Yaz günü dalında kuruyan bir yaprak gibi.
Düşmüyorum,atlayamıyorum.
Yeraltı şairlerinin dizelerine öykünür
bir sürü cümle geçiyor, burnumun direğine basa basa aklımdan.
Ne hızlı oldu diyorum içimde gömülü dinamitlerin patlayışı
temelim ne çabuk ufalandı...
Mihrabın yerinde kalışına hayret ediyorum
Bakalım daha ne kadar sürecek...
Pek ünlü şifacılara namzet bir kafa sarımsak gibi
Bu miyadı dolmak üzere beden.
Ama geçen yıldan kalma.
Ne çıkar bu kafadan bilinmez
Kabukları çıkarılsa...

24.05.2019
SERPİL ŞEN