MucizeBillur bir kadeh kırılır sen güldüğünde Azat kuşları uçurur çocuklar Göğsümden Göğsüne İyileşir parmak uçlarımdaki Kağıt kesikleri Hükümsüz kalır -di’li geçmiş zaman Barışırım buram buram kasvetiyle Sarmaşıkların Ne vakit gülsen Gün doğar gökyüzüme Kirpiklerinin arasından Sarı sıcak boyanır tüm duvarlar Akasya kokar sokaklarım Ekim’de Kimsesiz bir serçeye aşiyan olur dalların Zincirler kırılır Bir masum firar eder Esaretinden Yalın kılıç öfkeler diner Savaş meydanlarında Ne vakit gülsen Hadsiz hudutsuz Bir yaşam sevinci Ne vakit gülsen Dünya baştan başa Bayram yeri |
Bir güzelliği hayal ederdi insan, âmâ da olsa
Yüreğinize, emeğinize, kaleminize, kelamınıza bereket
Saygı ve selamlarımla...