Şu bir türlü paylaşılamayan dünyadaki kısacık yaşamlarda bir incir çekirdeğini bile doldurmayacak nedenler yüzünden çıkan kavgalar, düşmanlıklar, dargınlıklar o kadar gereksiz ve boş ki aslında.
Hele ki kul hakkına girdiğin insanlarla henüz yaşıyor iken helalleşme yapamadıysan fena.
Ama doğamızda mı var yoksa sonradan mı oluyoruz böyle bilmiyorum aklımız başımıza hep ölüm olayında geliyor.
Peki neden ? Daha doğarken öleceğimiz gerçeği ile doğuyoruz neden hep unutuyoruz bunu.
Sela duyduğumuzda Allah rahmet eylesin deyip geçiyoruz da neden bizim de bir gün selamız okunacağı gerçeğinden sürekli kaçıyoruz ?

Allah akıl, fikir versin hepimize.

Hastalıklar zor, kanser de bu zor hastalıklardan biri. Tesellimiz ise hastalıkların, günahlarımızın kefareti olduğu. Tabii ne kadarı kefaret olur Allah bilir.
Allah şifalar nasip eylesin inşallah hem halana hem babana, Emel'in babasına ve diğer tüm hasta insanlara.

Dualarımız sizinle Meryem
Allah'dan umudunuzu asla kesmeyin.
Bu hastalıklarda moral çok önemli, sizler güçlü durun ki onlara da moral olun.
Halana şimdiden çok geçmiş olsun, selamlar

Güneş gülüşlerinden öpüyorum bir tanem

Yaşanmış ne acıklı hikayeler var yurdumda...
"Ayrışmak moda!"
Gemisini batıran da kaptan, yüzdüren de!

Kardeşlik mi?
O, eskidendi...

Acıtan şiir.. Ama gerçek...
Tebrikler Meryem Hanım.