17. mevsim şimdi eylül üzerinde
Öyle aceleci davranan da ben değilim
Zaten henüz vakit erken derken bile
Geç kalanda bendim
Nerdeyim, olduğum yerde?
Hep bildiğim o yerde
Seninde sadece bir kez ayak basıp uğramadığın

17. mevsim şimdi eylül üzerinde
Bilmem ki ne kadar daha geç kalsak
Kaçıncı mevsimde açarız gözlerimizi
Kaç yaşam daha saklarız kalplerimizde
Kimleri daha gömeriz karanlığımıza?

17. mevsim şimdi eylül üzerinde
Gitmeyen şeyler yokmuş gibi
Eylül de aldı başını gidiyor zaten
Oysa ufkumuzu açacak o kadar çok şey varken
Penceresiz odamızda uyanan bizdik
Ya da bir seçenekti, biz istedik

17. mevsim değil asıl mevzu
Kayıp giden zamanın ardında ellerimizin bomboşluğu
Kendimiz yazıp kendimiz söyledik fakat
Anlaşılmayı beklerken sadece yalnızdık!
Sahiden okunması için değil
Anlaşılması için de yazılırdı çoğu şey

Anlaşıldığım o yer, o gezegen, o yer küre
Benim içimde ve senin olmadığın sürece
Bana her soluk intihardan söz ederdi
Yaşamak da intihardı her gün öldüğüm
Sen yokken her satırın her hecesinde