eğer bir gün düşerse aklın dehlizlerine
gittiğin uzağım ben
ruhundaki hücre odalarına hapsettiğin bir köşeyim aslında


vakitler sana kilitli …gün kararmak üzere
yüzün pencereye dönük
hangi duygu titreşmek de ,yaralı ,yorgun yüreğinde
kim geliyor aklına




burası kar ,ayaz demeden sana gelmek için yola düştüğüm yer
bilirim her saniyesi çin işkencesi
lakin çilesiz menzile erişilmez ki


geçmişin arka sokaklarına salıyorsun gözyaşlarını
kelime kelime hikayen geziniyor kentin kaldırımlarında
bir elinde düşlerin ,durak durak bekliyorsun
bir elinde hayallerin sen hala umutlusun
deniz mavisi hüzünlerle fecirler gözlüyorsun


bil ki son otobüs ,son yolcu çoktan geçti
şimdi tüm çıkmaz sokaklar senin adresin
şimdi ayak izleri terk dilmiş tüm gidişler sana kilitli






yerlerde cam kırıkları…ellerim kan
kim bilir kaç kez ağladım trenlerin ardından
hala hıçkırıklarım yankılanır en kuytu köşelerde



içene senden başka hiç kimsenin sığmadığı ruhumda
baştan başa çiçeklerle örülmüş, hala yaşıyorsun
bir kaç hikayeden ibaret romantik bir filim gibi
kıvırcık saçlarına kilitli şehir
mahpuslarına kelepçeli geceler.


*

redfer