15
Yorum
40
Beğeni
0,0
Puan
2060
Okunma

Göçebe ruhum yalın ayak yürüyor,bu gece çingene ayın bakışlarına.
Ferdaca.
Şakacı bir kadının ayak izleri düşmüş
güz toprağına
Hadım edip ışığı
sarının sesiyle bakmış yaprağa.
Sonbahar son bakış der gibi
yitik bir düşü dokumuş gözleri.
Ağaçlar kadar yakın
kuşlar kadar uzakken yaşamaya.
Uyumak vardı şimdi
uyanmak yüz yıl sonra
Ne güzel olurdu sevgili
vur emriyle arandıkça.
Konup göçerken öpüşler
kavruk bir zamanın dudağında.
Ferdaca