10
Yorum
51
Beğeni
5,0
Puan
997
Okunma
Yarınlara harcanmış dünleri
düşündükçe
basınç yemiş acılar düştü derinlere
oturdum bir anının ortasına
kalbimin gurultusunu duydum
tik tak seslerinde
cevap aradım sorularıma
kendimden çıktığım yolda
sürüklendim istemsizce
şifalandı kaçan ömrüm
manası katledilmiş kelimelerde..
Ayakkabıdaki taş gibi
dünyaya fazla geldiğimi anladığımda
küçük bir kıyamet koptu içimde
direnen yanım
nazikçe düştü teslimiyete
kapatıp gözlerimi
ayılıp maddenin sarhoşluğundan
bıraktım incinen kalbimi
tamir etmeyi
yeni biri olma vakti gelmişti
Rahmanın güzelliklerini
koydum merkezime
erdim ebedi dostluğun
mutlak değerine
sadece kendime susuyorum artık
sağanaklara tutunarak
evrilmeden bedenim kabrime
son nefesimde..!
Ferdaca
5.0
97% (31)
4.0
3% (1)
Cevap Yaz
