Hayal kadar anlatamadıklarım var
söylemler katarında.
Sancılı bir bahar döngüsü
yakarken içimi yokluğunda
Yanıp sönen araba farı gibiydin
geçip giderken hayatımdan
gecenin karanlığında.
Yalancı bir şafaktı ağaran
dikiz aynasından yansıyan.



Nasır tutmuş sevgi
gelip geçer umut akşamından
Sevda sürgün olur
çığlıklar kırılır dal ucunda.
Serilir masalsı düş yorgunu çiçekler
şefaat vadeden içimdeki yola.
Tan ağarırken
gerçeğin tandırında.



Gün sökümü talan gözlerimde
tenimden öte titrer dudaklarım
Işığı sönmüş hüzün doğurur
tekil ayak sesine eş sancılar.



Yürek rakkas gülüm
dünle bugün arasında.
Şiir akar oluk oluk
ümitsizliğin çıplak duvarında.
Bende sevgin Taç Mahal hala
karanlığı taktıkça saçlarıma.
Yankın gerinerek fısıldar
uyandığımda kulağıma.
Yıkadıkça geçmişi
sabah suyu ile avuçlarımda..!



Ferdaca