2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1093
Okunma
nasıl anlatayım azize’m
umutsuzluk içimizde yanarken
baharlar da avutmuyor artık
çiçekler desen?
boynu bükük kaldılar,
açmaya niyetsiz
yokluğunda her gün
başka bir bela bulaşır ellerime
hem biliyor musun?
yağmurlar da yanıyor
tıpkı gözyaşlarım gibi
umut şimşekleri çakarken gözlerimde
cellat bir rüzgar yalıyor yanağımı
son vasiyetimi içime yazdım
soğuk bir vuruştur kalbimde
hıçkırıklar doluşmuş içime
çocuksu bir ağlayıştır son bakışın
belki kavuşamamanın yangınıdır
belki de son alevlerin küle dönüşüdür
baharına kış düşürmektir
senden ayrı yaşamak
vuslatın kırıntılarını topluyorum
yüreğimden yüreğine dağıtmak için
usulca aralanıyor gözlerim
ve kimse anlamasa da bizi
kimse görmese de kanayan yaramızı
sen
sadece sen
bir buse bırak
yokluğunda nefessiz kalmış kalbime...
17 Mart 2018
5.0
100% (2)
Cevap Yaz