1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
797
Okunma
ne günlere kaldık azize’m
ben hep aynı renk hüzünlenirim
sensiz, senle ağlarım
acımtıraktır göz yaşlarım
sevinçlerim ise, hep tuz kokar
başak verirdim zamanın tarlasında
gelene geçene selam dururdum
bazen çiçek açardım
duvar diplerinde boynu bükük
yurtsuz, kimliksizdim
sesim hep boğazıma düğümlenir
tellere takılır yapraklarım kanar da kanar
iç kanama geçirir hayallerim
sızısı dışardan duyulmaz
sadece gözlerden okunur
şu kahpe zamana alışmak çok zor be azize’m
herkes çığlık çığlığa
ben suskunluğuma sığınıyorum
iç çekişlerimde her gün bir mezar açılıyor
ceset ceset gömülüyorum
ağlayanım çok olsa da
ben sana ölüyorum...
10 Haziran 2021
5.0
100% (4)
Cevap Yaz