1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
394
Okunma
Çok zaman önceydi
Bir söz bırakmıştın hislerime
Bir parça ekmek gibi
Bir tebessüm gibi
Belki rüzgarlar getirdi
Belki de kuşlar
Evet gıyabında duyumsadım
Ve bir avuç kül oldum
Sözlerine karıştım
talihim mayınlı sınırlara yazılmış
Savruldum doğduğun yöne
Yine astı suratını gece
Yalınayak duygulara tercüman olmuş
Karanlığa dağılmış
Kaybolmuş
Sessizliğe bürünmüş
Bir ben kaldım galiba
Sözlerinin avlusunda asılı
Baktığım gökyüzü mavi değil artık
İn-cin top oynuyor aklımın boşluğunda
Hadi yine bir söz bırak geceye
Salın yine nazarımda
Sarıl gülen gözlerime
Kalbim yokluğuna ağlarken
Bak Azize’m gıyabında seni yazıyorum
Uyurgezer insanları duydun mu?
Ben uyur/yazarım
Seni sol yanıma yazıyorum
Kim bilir;
Belki de zifiri karanlıkta
umudun mezarını kazıyorum...
14 Mart 2022
5.0
100% (5)
Cevap Yaz