dinliyor musun azize’m?
dinliyor musun azize’m?
sensiz bir hiçtir bu hayat
yanıyor içimde biriken hasret

herşey siyaha dönüşüyor bu şehirde
sokaklarından sen geçmeyeli

sabahlar isteksiz
akşamlar ise buruk ve sessiz

her nefes ömürden bir gün alıyor
yaşlanıyorum!

solgun görünüyor gökkuşağının renkleri
şakaklarıma düşen aklar gibi

hem biliyor musun?
sen bu şehirden gideli
sokak lambaları bir yanıp bir sönüyor

yıldızlar kayıyor
özlemlerimin gökyüzünde
köşedeki kahve de erken kapanıyor artık

sen yoksan
bu sokak bir moloz yığını

kuşlar desen
konmaz oldu pencereme

muzır kediler de terketti bu sokağı
onlarda gitti!
güzel olan her şey gibi
sen gibi
en son söylediğin söz gibi

ne yana dönsem sen
neye baksam senin hayalin
tüm vakitlerim/e kıblem
soluduğum havada his
içtiğim suda yudum
yediğim ekmekte tat
yazdığım şiirde imge
kısacası azize’m
sen gideli
yaşanmıyor sensiz bu şehir...

11 Ocak 2018[