"sitem dolu sözlerinden kanım sıcak hala
terlemediysem üstümü örtmeyin..."

eksik kalmış özürlere şüphelenişim,
kaçak sözlerde binbir fısıltı işitmece.
ıssız bir yerde değilim oysa ki,
üryan dolanıyorum sokaklarda.
yoksun diye bekliyorum yalnış anlama.
olsan şimdi burada,
serçe parmağından tutunurum sana...

alaca bir küheylan dolanıyor zihnimde,
kızıl bulutlara çisil çisil sığınıyorum...
savuruyor bedenimi girdiğim düşler,
her rüyanın ortasında uyanıyorum.
azaldım kendimden göğsümde ki saat bozuldu,
avazlanan sesim ürkek gülümsemelerle vuruldu...

"ilk gün üşümüştüm eserken rüzgar denizden,
mevsim kıştı.
şimdi ölüler bile daha sıcak benden.
ben
sen dokun diye deli gibi üşümek dilerken..."

görünce seni karanfil açardı tenim,
şimdi özü dönmüş ırmak gibiyim ortalıkta.
sessizliğine imreniyorum bil isterim,
bil isterim bekliyorum tüm cılızlığımla.
sokağa salınmış çoçuk gibi adımlarım,
pulsuz mektuplarla postalanmış yarınlarım...

vakitsiz susmalarca giydirilmişim,
kibritin kavıyla kundaklanmış varlığım.
dilim ağır ve aksak,
göğsümde ille de sen müebbeti.
sevgili !
yüzümde ki çizgiler kadar özlüyorum seni...

"annemin benim için çektiği sancılar gibi
kavuşurum umuduyla çırpınıyor ruhum..."

senden kalma sokakların tavanı yok,
tadı eksiltilmiş sanki çektiğim nefesin.
küller savrulurda bir yer yandı sanarsın ya,
öyle sanrılardayım aval aval.
ismini sayıklamaktan unuttum ismimi,
hatıra kalsın diye,
göz kapaklarıma nakşettim resmini...

"hep anlatılır bir yerlerde "Butimar"
şimdi anlıyorum,
masmavi gözlerimin denizi sensin..."


İsmail Yılmaz.