pamuksu saçlarından esen rüzgar kırıyor
hezarfen kaçkını kanatlarımı
düş bulutlarında celladıma debeleniyorum...

ıslak bıçakla yarmışlar göğsümü
pas tutuyor gayrımdan gerisi
teselli ikramiyeme hayretle bakıyorum
körebeden mezun oldum sevgili
artık yeni korkum
kan kokan bir tabutta köşe kapmaca...

uçurum başında kızıl düşlerim var
kılıçtan keskin sözlere aldanmışlığım
mezarlık öykülerinde
baykuş ilan edilmişliğim var.
tersinden yürümeye başladığım yollarım
sen olmayınca
kendi gözlerimden bile geçemeyişim var.

ne anlatayım sana
ürkek serçenin bile bana diklendiğini mi ?
uyduruk keyiflere dal dal zehirlendiğimi mi ?
ne anlatayım
dişleri çekilmiş gülümsemelere terk edildiğimi mi..?

"kendi çığlığımda kırıldım
bilmiyorum bu nasıl densizlik
omzumda iz tutmuş yokluğun...
bu iftarsız orucun adıdır sensizlik."

nefesinden bir iç çekiş çalabilmek için
kendi miracımdan vazgeçtim oysa
ve sen hece hece kuytulara ittin beni
uyruksuz feveranlara terkettin ruhumu
ve ben
bir daha ben olmaya yasaklandım...

"dört yanı kapmışlar köşe bucak tutulmuş
bu oyun zormuş sevgili
bakıyorum !
ilk en çok seven unutulmuş..."


İsmail Yılmaz